Plan zrównoważonej mobilności miejskiej w Rybniku. Będą nowe ceny biletów autobusowych i paringów

Zaproponowane w Planie działania mają przyczynić się do zróżnicowania wykorzystania środków transportu, by ograniczyć najmniej efektywny ekonomicznie, przestrzennie i ekologicznie ruch samochodów osobowych w mieście. Efektem ma być likwidowanie zatorów komunikacyjnych, poprawa bezpieczeństwa i redukcja emisji gazów cieplarnianych oraz konsumpcji energii. Nadrzędnym celem wprowadzenia Planu zrównoważonej mobilności miejskiej jest poprawa jakości życia w mieście.

- Chcemy aby przestrzeń - głównie śródmieścia, ale nie tylko – funkcjonowała w sposób przyjazny. Dlatego musimy zmienić priorytety, wskazując na pieszych, rowerzystów, transport zbiorowy, a dopiero potem na samochody. Ważne, że chcemy również wskazywać na przestrzenie wspólne dla ruchu pieszego, rowerowego i transportu publicznego, myślę tu na przykład o centrach przesiadkowych, jakie chcemy stworzyć na Paruszowcu, w okolicach dworca komunikacji miejskiej czy w pobliżu głównego dworca PKP. Takim symbolem będzie tunel na Paruszowcu, na budowę którego mamy zabezpieczone pieniądze w budżecie miasta – zapowiada prezydent Rybnika Piotr Kuczera.

Projekt planu powstawał przy wykorzystaniu narzędzi partycypacji publicznej, w formie warsztatów z mieszkańcami. Dodatkowo od 16.11.2016 r. do 8.12.2016 r. mieszkańcy mogli zgłaszać swoje uwagi do opracowania dzięki jego umieszczeniu na stronie internetowej Miasta Rybnika. Cześć zgłoszonych uwag została uwzględniona.

Warto dodać, że ubieganie się o fundusze europejskie przeznaczone na rozwój infrastruktury transportowej w perspektywie finansowej UE 2014-2020 w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego będzie możliwe wyłącznie na podstawie przeprowadzonej diagnozy zawartej w Planie zrównoważonej mobilności miejskiej dla miasta Rybnika.

Korzyści wynikające z dobrego zarządzania mobilnością w mieście:

zwiększamy bezpieczeństwo ruchu drogowego. Ulice są bardziej przyjazne dla nas i dla naszych dzieci.

zmniejszamy zanieczyszczenie powietrza substancjami szkodliwymi dla zdrowia i hałasem. Żyjemy dłużej.

poprawiamy jakość przestrzeni publicznych w centrum miasta i dzielnicach mieszkaniowych. Odzyskujemy ulice dla życia publicznego i sąsiedzkiego.

zmniejszamy zatłoczenie ulic. Sprawniej i szybciej docieramy do miejsc, w których chcemy załatwić nasze codzienne sprawy, a przez to oszczędzamy czas i pieniądze.

porządkujemy parkowanie. Zmniejszamy presję na tereny zieleni, ponieważ efektywniej wykorzystujemy istniejące miejsca postojowe.

usprawniamy transport ładunków na terenie miasta. Przewożenie produktów w samochodach ciężarowych nie jest już tak uciążliwe dla mieszkańców jak uprzednio.

w lepszy sposób wykorzystujemy możliwości oferowane przez komunikację zbiorową. Autobusy stają się atrakcyjną alternatywą dla samochodu.

budujemy koalicję mieszkańców wokół idei zmian w przestrzeni miasta. Przekształcenia komunikacyjne nie budzą protestów społecznych.

poprawiamy wydajność i efektywność kosztową transportu osób i ładunków. Więcej pieniędzy pozostaje w portfelach mieszkańców i budżecie samorządu.

Spójna polityka mobilności

… czyli sytuacja, w której wszystkie zmiany w zakresie mobilności prowadzone są zgodnie z przygotowanym uprzednio planem, zarówno pod względem merytorycznym jak i czasowym:

budowie obwodnicy towarzyszy uspokajanie ruchu w śródmieściu, a także zmiana polityki parkingowej (ograniczanie liczby miejsc w centrum, zbilansowane na parkingach położonych na zewnątrz tego obszaru).

rozwijane są alternatywne względem motoryzacji indywidualnej sposoby poruszania się – tworzy się infrastrukturę przyjazną pieszym i rowerzystom, poprawia się ofertę rozkładową komunikacji miejskiej.

mieszkańcy częściej korzystają więc z autobusu lub roweru, ponieważ stanowią dla nich atrakcyjną alternatywę w zakresie podróży z domu do pracy, na zakupy lub do miejsc rekreacji i wypoczynku, w szczególności w zakresie dojazdów na krótkich dystansach.

w przypadku podróży na większe odległości korzystają z węzłów przesiadkowych, które umożliwiają sprawną zmianę środka transportu: z roweru na autobus, z autobusu na pociąg itd.

zmianom w zakresie infrastruktury i organizacji ruchu towarzyszą akcje społeczne, które pokazują, dlaczego przyjęto inne niż dotychczas założenia rozwojowe. Zmiana przyzwyczajeń i zachowań skutkuje poprawą stanu środowiska, a ostatecznie – zdrowia mieszkańców.